Sprongetje: 5 weken

Deze week heb ik een sprongetje gemaakt. Het begon uiteraard met meer willen drinken, waardoor ik mijn mama in verwarring bracht. Hoewel ik nummer 3 in de rij ben, is mama het van de andere 2 blijkbaar toch alweer kwijt en moet ze alles opnieuw opzoeken: wanneer waren die regeldagen ook alweer ongeveer? Ze is wel een stuk relaxter overigens, maar wel grappig om te zien hoe ze weer zoekende is een verklaring te vinden voor mijn huilbuitjes.

Ik ben sinds deze week ineens wat vaker wakker en hoewel ik al een helder mannetje was vanaf de geboorte, kijk ik nu echt intensief om mij heen. Dus het werd tijd om de mobiel boven mijn box op te tuigen, zodat ik kan genieten van Mozart, Beethoven en Bach, terwijl de wiskundige figuurtjes boven mij ronddraaien. Zo zie je maar weer, echte IT-ers mijn papa en mama, want ze hebben echt nagedacht over vorm en geluid...

Ook begin ik nu te kraaien en maak goeh-goeh geluidjes, er komt leven in de brouwerij!

Grieperdepiep Epidemie

Nou, we zijn er bijna allemaal weer hoor! Ik ben zelf nog erg verkouden, en daardoor vind mama het nodig elke dag mijn neusje schoon te maken met een soort neuszuigertje, iets wat ik he-le-maal niet leuk vind!

Ondertussen is kleine zus Luna 2 dagen zo ziek geweest dat ze 2 dagen alleen maar op de bank heeft gehangen, helemaal onlunaas. Vervolgens is grote zus Núria een paar dagen helemaal van slag geweest met koorts, maar kon gelukkig wel gewoon naar school (Núria zonder naar school gaan is oorlog) en papa is twee keer goed ziek geweest. Momenteel loopt papa net zo erg te snotteren als ik en mama is alweer aardig aan het opknappen van ons ziekenhuis uitje. Het lijkt dus ware epidemie hier in huis!

Buikgriepvirus?

Papa heeft mama en mij aangestoken... Mama is sinds gisteravond weer ziek met heel veel lucht in haar buikje en nu lijk ik er ook last van te hebben. Er is eigenlijk niet zoveel wat mama en papa voor mij kunnen doen, dan behalve over mijn buikje te aaien. Ik trappel zo af en toe wat met mijn beentjes in de lucht om te laten horen dat het weer aardig te keer gaat daar binnen.

Mama heeft weer lekker veel op bed gelegen en lijkt nu wat op te knappen. Gelukkig krijg ik nog steeds haar borstvoeding met lekker veel anti-stoffen. Ik knap dus vast wel weer gauw op!

En nu maar hopen dat mijn grote zussen niet aangestoken worden...

Papa ziek

Papa is vandaag ziek naar het werk gedaan. Hij wilde niet thuisblijven, omdat hij al zoveel gemist heeft de laatste tijd door de bevalling, de vakantie en het zorgverlof om voor mama en ons te zorgen toen zij uit het ziekenhuis kwam. Als hij dadelijk thuiskomt kruipt hij lekker onder de wol. Het is dus kwakkeltijd bij ons en vanavond liggen we allemaal lekker vroeg op bed.
Het lijkt er op dat papa een flinke (buik)griep onder de leden heeft, want het fietsen lukte deze week ook niet zo. Gelukkig is oma Ilse er. En zo kan alles weer doorgaan, want mama is er ook nog lang niet!

3 weken oud

Wat gaat het eigenlijk ook allemaal snel. Ik ben vandaag alweer 3 weken oud... en alweer zoveel meegemaakt! Geboren in de koudste nacht in december, en vervolgens overdag in de kou naar huis. Een week later alweer mijn eerste Kerst om daarna een week later naadloos over te gaan in het nieuwe jaar. Ik ben gelukkig niet geschrokken van al dat geknal. Na een lange nieuwjaarsdagwandeling met mijn papa, mama en zusjes belandde ik zomaar met mijn zieke mama in het ziekenhuis. Dus daar heb ik ook alweer 3 nachtjes geslapen... en weer op de koudste dag van het nieuwe jaar tot nu toe dat we over straat moesten. Gisteren alweer een bezoekje aan het consultatieburo, je hebt het maar druk als je nog geen 3 weken oud bent!

Consultatieburo

Vandaag mocht ik voor de eerste keer met mama naar het consultatieburo. Wat was mama trots! De babydokter vond mij zo'n prachtig mooi babietje, zo gaaf en gezond... mama begon helemaal te glimmen. Zo'n opkikker kon ze wel gebruiken na het ziekenhuis avontuur!

Het gaat erg goed met mij. De babydokter was zelfs verbaasd dat mama en ik geen diarree hebben van de antibiotica, ik heb wel wat last van krampjes, maar misschien had ik die anders ook wel gehad. Ik ben goed gegroeid!

Gewicht: 4270 gram
Lengte: 54,7 cm
Hoofdje: 37 cm

Endometritis

Mama is erg ziek geweest. In de nacht van 1 op 2 januari kreeg ze ineens 41 graden koorts met rugweeën en ze begon te vloeien. In eerste instantie dachten mama en papa dat ze een flinke griep te pakken had. En dat ze te enthousiast was geweest in het opbouwen van haar energie: we hadden 1 januari een lekkere lange wandeling gemaakt met het hele gezinnetje.

Met paracetamol zakte de koorts slechts naar 39,5 graden en wanneer het was uitgewerkt steeg het gelijk weer naar 41 graden. Mama werd alsmaar zieker en bij het verschonen van mij stortte ze op een gegeven moment compleet in, dus toen heeft papa toch de huisarts maar even gebeld. Die is langsgekomen en heeft mama gelijk op laten nemen in het ziekenhuis: endometritis (baarmoederslijmvliesontsteking). Gelukkig mocht ik mee (rooming in) omdat mama mij natuurlijk moest voeden tussen het ziek zijn door.

In het ziekenhuis aangekomen werd gelijk bloed afgenomen en bleek dat er hele hoge ontstekingswaarden in haar bloed aanwezig waren en een bloedvergiftiging dreigde. Het was gelijk een heel circus: er werd snel een infuus bij haar geprikt zodat ze aan een fles antibiotica kon. Natuurlijk eentje die geschikt was om ook borstvoeding te blijven geven, want mijn hapjes moesten ook door blijven gaan. Ondertussen moest arme mama nuchter blijven, want het vermoeden was dat er ook nog placentaresten in de baarmoeder zouden kunnen zitten en dan zou ze nog dezelfde avond daar vanaf geholpen moeten worden. Een inwendige echo gaf eerst geen duidelijkheid, wel was het rommelig in de baarmoeder (leuk hoor, als je die witte jasjes tegen je mama hoort zeggen dat je eigenlijk een zooitje in haar baarmoeder hebt achtergelaten). Er kwam nog een man in een witte jas bij (gynaecologenmeneer Wijma) en gelukkig vond hij het vooralsnog niet nodig. Mama kon blij aan haar broodjes beginnen!... die uiteindelijk nergens naar smaakten door de antibiotica.

De volgende ochtend moest mama weer nuchter zijn, want de hoofdgynaecologenmeneer Van Loon wilde alles uitsluiten en dus eerst ook nog uitgebreid onderzoek doen. Gelukkig besloot hij ook dat het niet nodig was. Mama heeft uiteindelijk 3 dagen aan het infuus gelegen (mama noemde het gekscherend haar Gin-Tonic) en toen de koorts was gezakt mocht dan gisteravond het infuus ontkoppeld worden en werd besloten dat mama de antibioticakuur in tabletvorm thuis af mocht maken: vanochtend eindelijk weer met z'n tweetjes naar huis dus!

Er staat nog een kweek voor klassieke kraamkoorts en daarvoor moet mama over 10 dagen weer naar het ziekenhuis: die wordt veroorzaakt door een bepaald soort bacterie en de kans is dat als mama die heeft ze na het stoppen van de kuur weer ziek word. Ze moet dan extra behandeld worden. Een heel avontuur dus. Gelukkig heb ik de hele tijd naast haar bed gestaan en hebben we alle dagen een kamer voor onszelf gehad... heb ik toch nog de nieuwe kraamafdeling van het Martiniziekenhuis gezien.

Achteraf bekijkt mama het maar positief: nu heb ik mijn mama wel een paar dagen helemaal voor mezelf gehad en niet hoeven te delen met mijn grote zussen ;) . Maar zo ziek wil ze echt nooit meer worden, ze is nog nooit zo ziek geweest!