zondag 30 december 2007

Regelnacht

Iedere borstvoedende mama kijkt er reikhalzend naar uit not: na zo'n 10 dagen krijgt de borstzogende baby het op de heupen en last een regeldag in: de baby heeft dan behoefte aan meer melk. Door vaker te voeden, passen de borsten zich aan aan de grotere vraag. Leuke truc van de natuur, waarna er dus weer volop melk is (niet dat dat een issue is bij mijn mama overigens).

De grap blijkt nu te zijn dat ik dit liever in de nachtelijke uurtjes plaats laat vinden. De afgelopen nacht heeft mama haar haren er zowat allemaal uitgetrokken, doordat ik ineens de hele nacht door behoefte had om te drinken. Oké, oké, voor haar misschien niet het meest ideale moment, vooral omdat ik al lekker tussen de 3,5 en 4 uur tussen de voedingen liet schieten en mama zo toch wel wat bij kon tanken in de nacht, maar wat wil je? Ik ben toch zeker ook 's nachts geboren, dus ga ik lekker regelnachten... doh!

vrijdag 28 december 2007

Bericht voor Ivan


Laat hier je bericht voor Ivan achter!

Bij het plaatsen van de reactie kies je voor: "Bijnaam". Daar kan je dan je naam invullen en eventueel een url (url is niet verplicht).

Lang leve tepelklovenschudsel!

Mijn mama is een fervent borstvoedings aanhangster: ze kan zo bij de BVN. Mijn zusjes hebben allebei 10 maanden aan de borst gedronken en mama is zelfs zo fanatiek dat ze de papjes er ook mee aanlengt. Er is dan ook volop voeding aanwezig! Er kleeft echter één nadeel aan zoveel overproductie: stuwingskoorts! Oké, een ander nadeel is dat papa de hele dag samen met de meiden in koor zingt over grote bloemkolen. En een huisarts die een dag van tevoren het al aan ziet komen en vindt dat je al behoorlijk Us Mem bent. Met die laatste 2 valt volgens mama overigens nog wel te leven. Maar stuwingskoorts schijnt van het ergste kaliber te zijn. Het vervelende is dat dit bij mama zo rond de 3e dag na de geboorte op gaat treden en zoals dat in vaktermen (of krachttermen, hoe je het beestje ook noemen wilt) heet: de tepels zijn dan nog niet uitgehard.

Een oplossing is mij zo vaak mogelijk aan te leggen om de stuwing weg te laten drinken. Probleem voor mij is onwillige borsten die zo op spanning staan dat de ik niet lekker kan drinken. Gevolg: onrustige Ivan, die wil drinken, niet kan drinken, gaat huilen, maar nog geen lege borst. Het aanleggen wordt een drama, omdat de tepels pijnlijk blijven en bij vaak aanleggen op dit moment niet zo wel varen...
De overproductie blijft ondertussen lekker doorgaan, en doordat ik dit niet weg kan drinken, wordt deze hoeveelheid melk die in de borsten achterblijft gaandeweg steeds groter, tot de overlast van pijn voor mama te groot wordt. Haar temperatuur schiet als in een frituurpan omhoog, er onstaan pijnlijke harde plekken in de borst en als we niet uitkijken wandelen we zo een borstontsteking binnen waardoor we helemaal met de gebakken peren zitten. Of gekookte melk...

Dan komt daar dankzij de eerder genoemde Us Mem dokter het Tepelklovenschudsel om de hoek kijken. Lang leve de non die dit recept destijds nog in het AZG bedacht heeft! Door dit regelmatig tussen de voedingen door te gebruiken, worden de tepels tegelijkertijd ontsmet en uitgehard, waardoor mama mij weer wat vaker en zekerder aan de borst kan schuiven. Het werkte bij mijn zus Luna en nu ook weer bij mij, en na 10 dagen is mama nu pijn- en stuwingsvrij!

woensdag 26 december 2007

Beval ik?


Het was een spannende dag voor papa en mama, toen zij 's morgens op 18 december al een ochtend in het Martiniziekenhuis doorbrachten aan de CTG om te bepalen of de krampen die mama had echte ontsluitingsweeën waren. Teleurgesteld gingen ze tegen de middag weer naar huis, toen bleek dat die krampen maar 1 cm ontsluiting hadden opgeleverd. Vind je het gek, het was hartstikke koud daarbuiten, dus ik had echt nog geen zin om om het hoekje te komen kijken!

Papa is lekker de stress van zich af gaan fietsen en mama is nog even snel aan het shoppen geslagen en heeft de bibliotheek nog onveilig gemaakt. Om half 10 's avonds ging het lichtje bij hun uit en viel papa in diepe slaap. Mama dommelde onrustig in en kreeg tegen 12 uur 's nachts weer van die vreselijke krampen, maar geen harde buiken. Na 2 uur lang wat door het huis gerommeld te hebben, knipte mama het licht aan in de slaapkamer, waardoor papa gelijk rechtop in bed zat. Of papa toch maar even het ziekenhuis wilde bellen, dan nog maar een keertje extra langs, maar mama had er geen vertrouwen meer in dat het nog lang zou duren. Slaapdronken belde papa het ziekenhuis, het was inmiddels kwart over 2 en vervolgens werd oma Ilse gebeld. Eerst nog om op te komen passen om mijn 2 grote zussen, maar al snel bleek om half 3 dat er toch meer aan de hand was: bij het aankleden braken de vliezen bij mama. Oma Boerderij werd ook gebeld zodat oma Ilse bij de bevalling kon zijn, en vervolgens snel richting het ziekenhuis.

Bij het ziekenhuis aangekomen werd het allemaal toch wel erg heftig. De auto werd bij de ingang neergezet, mama werd door papa in de rolstoel naar boven geraced waar ze mama eerst nog in de onderzoekskamer wilden parkeren. Gelukkig was mama heel resoluut dat ze vol in de weeën zat, want ik had ondertussen niet zoveel geduld meer: ik was enorm nieuwsgierig geworden naar die wereld buiten mama's buik met al die geluidjes en lichtjes! Met alle geweld wilden ze mama nog even op de wc zetten, terwijl mama riep dat ze echt niet naar de wc hoefde en niet lang meer de weeën weg kon zuchten. Ondertussen ging papa de auto even wegzetten en moest de verpleegster iedereen nog optrommelen, het was immers midden in de nacht. Maar ik kon niet meer wachten, dus hing mama gelijk vol in de persweeën. Binnen mum van tijd stond de kamer vol met mensen, ging iemand papa tegemoet rennen om hem op te halen en waren mijn haartjes al zichtbaar toen papa binnen kwam. Na 10 minuten werd ik al geboren, blakend gezond met een dikke navelstreng, een dikke zwarte haardos en twee keer Agpar score 10! Rustig keek ik de nieuwe wereld in en dacht: beval ik? Dat zal mama zich vast de hele dag al afgevraagd hebben voordat ik geboren werd!

zondag 23 december 2007

19 december 2007: Ivan Benjamin geboren














Hier ben ik dan, op 19 december om 03:25 uur geboren: Ivan Benjamin 3680 gram zwaar en 50 cm lang. Het nieuwe record zwanger zijn van mijn mama is nu 39 weken + 1 dag!