Consultatieburo: alweer prikjes!

Het is alweer even geleden, maar mama was hier even totaal uitgeblust om alles bij te houden. Die endiometritis is haar niet in de koude kleren gaan zitten! Iedereen begon zich al af te vragen waarom mijn blog niet meer up-to-date was, dus heb ik mama eens vermanend toegebrabbeld. Hop mama, achter de laptop!

Twee weken geleden, op 8 april, was ik bij het consultatieburo en kreeg ik alweer 2 prikjes. Dat ging deze keer niet zo goed, want er was een vervangende arts en die prikte per ongeluk in een adertje in mijn been. Dus moest het opnieuw, en daar was ik het niet helemaal mee eens! Verder was alles weer dik in orde. Volgens mama lig ik op het zelfde schema als grote zus Núria. Ik ben benieuwd wie van ons 2 de grootste wordt!

Gewicht: 5690 gram
Lengte: 61,5 cm
Hoofdje: 40,2 cm

Slapen van 20 tot 8 uur!

Hoera, mama gelooft het nu echt officieel nadat ik het al 2 weken volhou: ik slaap nu echt helemaal door van 20 tot 8. Oké, in het weekend wil ik papa nog wel eens plagen door stiekum toch om 6 uur wakker te worden voor een slokje, maar over het algemeen slaap ik al 12 uur achter elkaar door. Dat vind ik toch wel knap van mezelf voor zo'n klein mannetje!

Slapen van 22 uur tot 5 uur!

Hiep hiep hoera, we vieren een klein feestje: ik slaap al bijna de hele nacht door, er zit al een paar nachten een behoorlijk gat tussen mijn laatste avondvoeding om 22 uur en mijn eerste ochtendvoeding om 5 uur! Mama is nog wat afwachtend of het doorzet en wordt standaard tussendoor nog een paar keer wakker, maar ik vind lekker doorslapen 's nachts in het donker best al wel fijn!

Consultatieburo: mijn eerste prikjes

Ik mocht alweer voor de tweede keer met mama mee naar het consultatieburo. Deze keer vond ik het niet zo leuk, want ik kreeg mijn eerste twee prikjes, in elk beentje één. Vooral van de tweede moest ik erg huilen. Gelukkig mocht ik daarna lekker tegen mama aan blijven liggen, want ik ben natuurlijk best een klein beetje zielig zo.

Verder gaat het nog steeds erg goed met mij, ik zit nu zowel voor de lengte als het gewicht op de middelste curve. Dat is natuurlijk best goed nieuws, vooral omdat mama van zover moet komen qua energie en haar borstvoeding van mij toch van goede kwaliteit is om mij lekker te laten groeien:

Gewicht: 5220 gram
Lengte: 57,7 cm
Hoofdje: 39 cm

We hebben jeuk!

Help, mama en ik hebben samen jeuk! Het begon eigenlijk bij mama, die heeft het sinds gisteravond over het hele lijf tot tussen de vingers aan toe. Vanochtend vond mama dat ik ook wel heel huilerig was en toen ze onder mijn rompertje keek zat ik ook onder de jeukbultjes.

Mama heeft zich suf gepiekerd wat het kan zijn: is het het bad dat ze gisteravond heeft genomen? De Chinees die ze gisteren gegeten hebben - maar dat eten we toch wel vaker - ? Is er iets mis met het waspoeder - ook niks in veranderd en hyperallergeen... - ?

En bij de lunch viel het kwartje: het is de Pulmicort die mama op advies van de astma verpleegkundige weer is gaan gebruiken - deze geeft in sommige gevallen een allergische reactie met hevige aanvallen van jeuk. Mama loopt nl. tegen een bronchitis aan te hoesten en haar holtes zitten vol groene drap (net als bij mij trouwens, maar ja daar zijn mama en ik goed in: we doen alles samen en bijna tegelijk!). De astma verpleegkundige raadde aan weer aan de Pulmicort te gaan zolang dit duurde om erger te voorkomen... helaas is mama's lijf nu door het geven van de borstvoeding nog vol hormonen waardoor ze heftig op die Pulmicort reageert. Even niet doen dus, mama is er alweer mee gestopt. Ze zal wel weer erger gaan hoesten, maar dat is een stuk verdraagzamer dan tot op het bot toe jeuk hebben!

Chocolade in de ban!

Help, ik ben erg bont in het gezichtje, ik lijk wel een aardbei! Nou heeft mama ontdekt dat het haar een paar keer eerder was opgevallen nadat ze de dag ervoor chocolade had gehad... gisteren een grote beker chocolademelk, en laatst ook al na het oppeuzelen van de Sinterklaasletter. Chocolade gaat dus even in de ban, want zo'n kakel-aardbei-bonte Ivan is natuurlijk geen gezicht (om maar niet te spreken van de jeuk die ik ervan krijg).

Arme mama... ze heeft juist nu extra veel zin in chocolade, maar papa kan weer grinnikend opmerken dat het alleen maar goed is voor haar dikke bips!

Eerste flesje

Deze week is het zover: ik ga aan de fles... mama heeft zoveel voeding, dat ze naast het voeden een hele fles kan afkolven, zodat ik aan het flesje kan wennen. Dan kan mama binnenkort ook weer op pad, want over 2 weekjes gaat ze met collega-meneren en mevrouwen uit eten... en dat is een goed plan, want dan krijg ik de volgende dag ook weer een lekker hapje! En het betekent dat mama weer sterk genoeg is om na haar Endometritis avontuur er even uit te gaan, hiep hiep hoera!

Natuurlijk ben ik net als mijn beide zussen zo eigenwijs dat ik dat flesje borstvoeding niet van mijn mama zelf wil hebben, er gaat niets boven een echte borst. Dus, als ze me dan toch persé zo willen voeden, dan moet oma het maar proberen. En ach... oma is het wel gewend, want die heeft het bij die meiden ook gedaan! En de volgende die aan de beurt is is mijn papa!